Artykuły

Najważniejsze przy montażu okna jest:

1. Wymiarowanie otworu okiennego

Zanim podejmiemy decyzję o zakupie określonego modelu okna, niezbędne jest wykonanie dokładnych pomiarów otworu okiennego. Należy przy tym pamiętać, aby wymiar zewnętrzny ramy był o ok. 15-30 mm mniejszy niż wymiar otworu. Przestrzeń ta jest niezbędna do przenoszenia naprężeń w ramie wywołanych zmianami temperatury i drganiami wywołanymi ruchem samochodowym lub podmuchami wiatru. Pamiętajmy, że szczelina pomiędzy ramą,
a ścianą absolutnie nie może być mniejsza niż 10 mm! Należy także pamiętać
o pozostawieniu dodatkowej szczeliny dylatacyjnej, potrzebnej do zamontowania parapetów (wewnętrznego i zewnętrznego) w taki sposób, by otwory odwadniające nie znajdowały się pod parapetem i aby parapet zewnętrzny zachodził pod profil okna.

2. Przygotowanie otworu okiennego

Przed montażem okna należy sprawdzić, czy podłoże jest sztywne, mocne, wolne od kurzu, brudu, a w okresie zimowym wolne od lodu i szronu. Powłoki słabo związane z podłożem należy całkowicie usunąć, a ubytki wypełnić GOTOWĄ MASĄ SZPACHLOWĄ LUB GŁADZIĄ SZPACHLOWĄ - TYTAN ewentualnie zaprawą cementową.

Rys. 1 - Uzupełniamy ubytki masą szpachlową Tytan

Rys. 2 - Uzupełniamy ubytki masą szpachlową Tytan

3. Montaż ramy okiennej

Po wyschnięciu masy szpachlowej możemy przystąpić do dalszych prac. Na tym etapie do prawidłowo wykonanego montażu będą niezbędne kliny i klocki dystansowe w celu właściwego ustawienia ramy w otworze okiennym oraz do zamocowania parapetu. W celu ułatwienia pracy zdejmujemy skrzydło okienne i wstawiamy ramę w otwór na wcześniej ustawionych klockach dystansowych i dokładnie poziomujemy i pionujemy ramę okna. W trakcie tego należy pamiętać o takim rozmieszczeniu klocków i klinów, aby zachować wcześniej ustalone wymiary dylatacji oraz nie powodować naprężeń w profilu okiennym.

Rys. 3 - Zdejmujemy skrzydło okienne i wstawiamy ramę w otwór okienny

Rys. 4 - Dokładnie poziomujemy i pionujemy ramę okna

Rys. 5 - Ustawiamy ramę okienną na wcześniej przygotowanych klockach i klinach dystansowych

4. Montaż łączników mechanicznych

Po ustabilizowaniu ramy należy trwale zamocować ościeżnicę za pomocą łączników mechanicznych - dybli lub kotew. W pierwszej kolejności przytwierdzamy je do ramy jeszcze przed wstawieniem całości konstrukcji w otwór. Wybór odpowiedniego typu łącznika jest uzależniony od rodzaju stolarki i konstrukcji ściany (fot. 6 i 7). Sposób rozmieszczenia łączników oraz zalecane odstępy powinny zostać podane w instrukcji montażu, przygotowanej przez producenta. Przy montażu stolarki z PCV i aluminium błędem jest, ze względu na rozszerzalność profili, zastosowanie zarówno zbyt małej, jak i zbyt dużej ilości łączników. Należy pamiętać, że zabrania się montażu stolarki otworowej tylko na pianę poliuretanową (wytyczne ITB).

Rys. 6 - Przed wstawieniem całości konstrukcji w otwór przytwierdzamy łączniki mechaniczne do ramy

Rys. 7 - Po ustabilizowaniu ramy mocujemy ościeżnicę w sposób trwały za pomocą łączników mechanicznych

5. Wykonanie izolacji wokół okna

Po ponownym skontrolowaniu pionów i poziomów ramy okiennej (warto zmierzyć również obie przekątne), należy założyć skrzydło, zamknąć je i można rozpocząć wypełnianie przestrzeni dylatacyjnej odpowiednią pianą poliuretanową. Bardzo istotny w tym miejscu jest wybór odpowiedniej jakości piany - należy pamiętać o tym, że piana ta musi spełniać podobne parametry izolacji termicznej i akustycznej jak ściana i okno.
Przed przystąpieniem do aplikacji piany należy zwilżyć podłoże wodą (nie zwilżamy ramy), aby piana uzyskała właściwą strukturę i elastyczność.

Rys. 8 - Zwilżamy podłoże wodą

Rys. 9 - Wypełniamy szczelinę pianą poliuretanową np. Tytan do PCV

Rys. 10 - W trudnodostępnych miejscach możemy zastosować pianę poliuretanową wielopozycyjną

Szczelinę wypełniamy do 1/3 jej objętości (w trakcie utwardzania piana zwiększa swą objętość) i pozostawiamy pianę na ok. 24 godziny do pełnego utwardzenia (wcześniejsza obróbka może skończyć się wewnętrznym skurczem piany i w efekcie nieszczelność izolacji). Nadmiar piany usuwamy w sposób mechaniczny, obcinając ją nożem.

6. Zabezpieczenie szczeliny dylatacyjnej

Po usunięciu nadmiaru piany przystępujemy do jej zabezpieczenia przed promieniami UV, nakładając na nią elastyczny i malowany uszczelniacz np. akryl do G-K, który charakteryzuje się dużym przystosowaniem do ruchu, bardzo dobra przyczepnością oraz łatwością obróbki. Akryl ten można stosować również na zewnątrz i malować ogólnie dostępnymi farbami stosowanymi w budownictwie.

Rys. 11 - Zabezpieczamy szczelinę dylatacyjną uszczelniaczem elastycznym np. Akryl do płyt G-K Tytan

Rys. 12 - Połączenia okapników zewnętrznych uszczelniamy silikonem budowlanym Tytan

Połączenie okapników zewnętrznych uszczelnić neutralnym silikonem budowlanym, który nie reaguje z zasadowym podłożem jakie stanowią tynki. Silikon wygładzamy odpowiednią kostką ułatwiającą jego odpowiednie wyprofilowanie, tak aby woda mogła swobodnie spływać z powierzchni uszczelnienia.

7. Parapet wewnętrzny

Zaleca się montować przy użyciu niskorozprężnej piany 2-K, która charakteryzuje się bardzo dużą siła wiązania, małym przyrostem i stabilnością wymiarową.

Rys. 13 - Montujemy parapet przy użyciu niskorozprężnej piany Tytan 2-K

www.selena.pl